Bi Sus!
Bi sus, insanlar ölüyor patır patır. Entelliğini yarına sakla. Sözde “barış” isteğini yarına sakla.
Önce otur bir ölenlere üzül, öldürenin kalleşliğini tartışırız acısız bir günde. Varsın annesi “şehit oldu, diğer 2 oğlum da vatana feda” desin. Alma kadının elinden tek avuntusunu. “ceset” deme oğluna, “ölü” deme. Acısı azcık olsa da dinecekse “kahraman” olsun evladı.
Her yerden saldıran hainleri, amaçları ulusluk tan çıkmış, kendi milleti lehine hiçbir şey yapmayan, kendi milletine tavır aldıran terör örgütünü bugün savunma. Sadece bugün sus!
“Şehitlerin adını hatırlayan var mı?” deme. Böyle saçmalıklara girme. Fil hafızası ile acı anlaşılmaz.
“Akşama kuzey-güney var onu konuşursunuz” deme. Bırak 1 saat de olsa ortak bir acıda söz sahibi olsun.
Profil fotoğrafına Atatürk’ü koymuş diye “şekilci” yapma insanları. Herkes acısını bir şekilde dışa vursun. “Barış olsun, insanlar ölmesin” de, siktir git.
Ulusal değerlere böyle bir günde dil uzatma ki yarın bir gün otobüsüne bomba koyulduğunda, taksim’de gezerken yanında bomba patladığında, karnındaki adı olmayan bebek öldüğünde, öğretmen olduğu halde atanamayan bu yüzden polisliğe razı olan yakının öldürüldüğünde, zar zor atanıp, görevini yaparken kaçırıldığında çözümün masada olmadığını anlayacaksın.
He bir de terör örgütünü lanetlediğim de, olayın masada çözülmeyeceğini söylediğimde beni faşist ilan etme.
Artık sus!